Rozdział XXXI

Ohayo!

Kolejny rozdział dodałam szybko ^w^. Ciekawa jestem jak długo potrwa ta moja szczęśliwa passa >_>. Myślę, że jest to rozdział w sam raz na dobry początek wakacji =3. Chciałam go napisać jak najszybciej, bo kilka osób groziło zawałami, z powodu zakończenia poprzedniej notki w takim a nie innym momencie, a ja nie chcę mieć was na sumieniu =P. Mnie ogólnie rzecz biorąc całkiem się podoba ^^'' mam nadzieję, że wam tez przypadnie do gustu ;3.

Muszę powiedzieć, że zaskoczyliście mnie ogólną decyzją w ankiecie dotyczącej one-shota. Myślałam, że większość wybierze parring RoyxEd a tu proszę UsagixMisaki. Szkoda, że nikt nie zagłosował na GreedxEnvy no ale trudno. Dzięki tej ankiecie chciałam się tylko rozeznać jak do tego podchodzicie. Znając mnie to dodam one-shoty z każdym z tych parringów więc każdy będzie miał coś dla siebie =3.

No i pozwolicie, że jeszcze wtrącę: bardzo cieszy mnie fakt, że przybywa coraz to więcej nowych czytelniczek <3.
maxiii - Oh, nie ma za co i ja też dziękuję - za te pokłony xD. Myślę, że Sasuke z czasem się zdecyduje co robić i Naruto nie będzie zmuszony do przejęcia inicjatywy =3. 


Kaori-chan - Błagam nie morduj! W końcu kto napisze dalszy ciąg opowiadania jak mnie nie będzie? xD Mam nadzieję, że jeszcze mi tam nie umarłaś z ciekawości, co? >_>. Trochę szkoda, że nie lubisz Itasia Itasia xD z Deidarą no ale cóż... nie będę się szczególnie rozwodzić nad tym parringiem (w każdym bądź razie jak na dzień dzisiejszy nie mam takiego zamiaru) więc myślę, że nie będzie źle =3.

Hilda - O moja droga, jak się ładnie rozpisałaś. Aż się ładnie patrzy na taki komentarz <3. Cieszę się, że poprawiłam ci humor =3. Też myślę, że Naruto już należałoby uświadomić jak to z tym Świętym Mikołajem jest xD. No i w końcu ty zareagowałaś zaskoczeniem na romans Itachi'ego z Kakashim. Już powoli zaczynałam myśleć, że straciłam na nieprzewidywalności ale jednak jeszcze nie ^w^. Oj, Sasuke ma własne źródła informacji po za tym skąd dowiedział się o romansie swojego braciszka z nauczycielem to wyjdzie w praniu ;3. Kurcze, nieźle się naraziłam kończeniem tamtego rozdziału w takim momencie no ale chyba nie jest źle. Jeszcze nikt nie poumierał z ciekawości i ja nadal żyję xP.

Kasia - O ja cię... znowu komplementy <3. Jak miło ^w^. Cieszę się, że każdy z moich bohaterów zapada w jakimś stopniu w pamięć =3, no i że Kakashi wypadł tak fajnie. Sama uważam, że wyszedł z niego bardzo fajny wychowawca ^w^. Oh, mam nadzieję, że dam radę nadal utrzymywać taki poziom i nadal będziesz mogła mnie chwalić xD.

XYZ - No popatrz, wystarczy zakończyć rozdział w momencie, w którym nie powinno się go kończyć i umiesz się rozpisać xD. Wiesz ja sama nie wiem co daje mi takie powera, że tak szybko pisze notki ale myślę, że to przez wasze komentarze. W końcu im częściej publikuję rozdziały tym częściej wy komentujecie a wasze opinie sprawiają mi nie lichą przyjemność =3 więc możesz dziękować sobie innym komentującym za dodawanie mi otuchy i motywacji do tak szybkiego pisania =3.

Yukami - Oj no patrz! Ale nie ważne czy pierwsza czy ostatnia skomentujesz grunt, że czytasz i wyrażasz swoją opinię ;*. Cieszę się, że Kakashi u ciebie zapulsował (cholernie lubię tego faceta! xD). Hmm... poprawiałaś rozdział więc już wiesz co i jak tym samym na twoje "ja chcę już" mogę odpisać, że skoro Kakashi tak się z tym pośpieszył to Sasuke też niedługo będzie miał swoje pięć minut na powiedzenie co mu leży na sercu =3. Co do one-shota to nie martw się, można chcieć nawet wszystkie cztery, bo znając mnie wbrew wynikom ankiety i tak opublikuję wszystkie jakie napiszę więc pewnie będzie i HarryxDraco i UsagixMisaki =3.

Natsuhi013 - Jejciu... nie martw się ani długością swoich komentarzy ani tym czy dodasz komentarz jako pierwsza, siódma czy jedenasta =3. Dla mnie liczy się że czytasz moje wypociny, wyrażasz swoją opinię i że opowiadanie ci się podoba! <3 Mam nadzieję, że jednak nie zeszłaś na ten zawał, co? Lubię twoje komentarze więc naprawdę szkoda by było no i miałabym cię na sumieniu. Chyba już nie będę kończyć notek w takich miejscach xD. Weee! Cieszę się, że lubisz Kakashi'ego, bo ja też go cholernie ubóstwiam ^^''. Miło, że Sasuke i Deidara też ci się podobają =3. Postaram się o jak najwięcej takich akcji w moim opowiadaniu =D.

Midnight - Dziękuję =3. Cieszę się, że ci się podoba, i że polubiłaś charaktery moich bohaterów. Ostatnio zastanawiałam się nad poszerzeniem wątku o Itachim i Deidarze więc może coś się pojawi =3.

Eitheldur - Dzięki =3. Bardzo mnie cieszy, że tak przypadło ci do gustu moje opowiadanie. Też myślę, że przeprowadzka na Blogspota to stanowczo dobra decyzja =3. Myślę, że z czasem losy Sasuke i Naruto na pewno potoczą się w dobrym kierunku - w stronę łóżka xD.

Hikaru-chan - No proszę, nowy rozdział już jest i myślę, że zaspokoi twoją ciekawość ;3. Wiem, że kończenie w takim momencie poprzedniej notki było dosyć brutalne ale ostatnio dodaję rozdziały szybko więc myślę, że dla nikogo nie skończyło się to źle xP. Cieszę się, że skomentowałaś =3.

BlackLady - Oh! Cieszę się, że wróciłaś i znowu piszesz =D. Dzięki za dodanie do linków =3.

Basia - Wiem, źle zrobiłam kończąc w takim momencie ostatni rozdział ale chyba nie jest aż tak źle xP. Cóż... nic nie możemy poradzić na złośliwość Sasuke, miejmy nadzieję, że Naruto jakoś go przytemperuje xD. Myślę, że rozdział dodany równie szybko co poprzednie więc leć czytać i zaspokój swój niedosyt ;3.

* * *

- Sasuke, moglibyśmy porozmawiać? - Naruto podszedł do Uchihy, rozmawiającego akurat z Nejim.

- O czym? - zapytał zdziwiony brunet. Nie widział tematu do rozmowy z Uzumakim. Raczej wszystko sobie wyjaśnili.

- Nie tutaj. Na osobności - odpowiedział Naruto, wzbudzając w Sasuke ciekawość. O co może mu chodzić? Zrobił coś nie tak? Nie, pomijając tą poranną farsę, kiedy wrzucił do płatków śniadaniowych Uzumaki'ego wielkiego pająka, wszystko było w porządku. Nawet się do niego nie zbliżał.

- Dobra - Uchiha podniósł się z ziemi i ruszył za Uzumakim. Poszli do ich domku. Kiedy znaleźli się w swoim wspólnym pokoju, Sasuke rozsiadł się na łóżku, wciąż zastanawiając się o czym Naruto chce z nim porozmawiać.

- Chciałem zapytać... - wydusił z siebie blondyn. Był wyraźnie spięty. Przełknął głośno ślinę. - Sasuke, co ty do mnie czujesz? – zapytał, nie owijając w bawełnę. Chciał postawić sprawę jasno.

- Co czuję? - zapytał sam siebie Sasuke, patrząc zaskoczony na Uzumaki'ego. Nie wiedział co czuje, więc… co miał mu odpowiedzieć? Skłamać? Powiedzieć prawdę? W głowie Uchihy kłębiły się tysiące myśli, lecz żadna z nich nie była odpowiedzią na zadane pytanie.

- No? - ponaglił go Uzumaki.

Uchiha mruknął coś pod nosem, marszcząc przy tym brwi. Nie chciał mówić blondynowi niczego, co mógłby źle zrozumieć. Nie chciał też wmawiać mu, że jego uczucie do niego jest trwałe i pewne, bo zdecydowanie nie było. Jeszcze nie.

- Dlaczego pytasz? - brunet postanowił grać na zwłokę. Miał nadzieję, że w tym czasie wymyśli jakąś sensowną odpowiedź.

- No wiesz... całowaliśmy się dwa razy, chciałeś się przede mną rozbierać - Uzumaki modlił się, aby jego twarz nie stała się czerwona niczym pomidor po wzmiance o striptizie Uchihy - No a na co dzień jakoś nie bardzo ciągnie cię choćby do rozmowy ze mną. Chciałbym wiedzieć o co ci chodzi i czy... coś do mnie czujesz - dokończył trochę kulawo, uciekając spojrzeniem od przeszywających go czarnych oczu Sasuke.

- Całować mogę się z kim tylko zechcę - mruknął brunet, unosząc jedną brew do góry. Nie chciał tego mówić, ale jak widać jego duma, jak zawsze z resztą, wzięła górę nad rozsądkiem.

- Aha, rozumiem - twarz Naruto nie wyrażała żadnych emocji - Czyli jestem po prostu jakimś kolesiem, który ci się nawinął, a ty miałeś ochotę go pocałować.

- Nie, źle mnie zrozumiałeś - Sasuke postanowił się zreflektować. Dalej nie wiedział, co powiedzieć blondynowi. W głowie wciąż kołatały mu się słowa Kakashi'ego i ostatnia prośba Neji'ego "proszę, nie zrań Naruto... postaraj się go pokochać albo odpuść zanim jeszcze nie jest za późno". Czy już nadszedł ten moment, kiedy było za późno? Po smutnych oczach Naruto i po dziwnym tonie jego głosu wnioskował, że tak. Dlaczego? Przecież nic takiego nie zrobił. To były tylko dwa pocałunki. A może tylko on tak do tego podchodził? W końcu w jego życiu były całe setki nic nie znaczących pocałunków. Może dla Naruto wystarczyły te dwa żeby... żeby co? Zakochać się? Uchiha spojrzał na blondyna uważniej. - A ty? Co do mnie czujesz?

- Zapytałem pierwszy - obruszył się, łypiąc złowrogo na bruneta.

- Nie odpowiem, jeśli ty nie odpowiesz - odparł Sasuke, wyjmując z kieszeni papierosy. Wyciągnął paczkę w kierunku Naruto jednak ten tylko spojrzał na niego wrogo, dając mu do zrozumienia, że w żadnym wypadku nie ma zamiaru palić.

- Jesteś cholernym draniem, Draniu - westchnął Uzumaki, podchodząc do łóżka i siadając obok Sasuke - Co ja do ciebie czuję? – powtórzył, wpatrując się w bladą twarz Uchihy - Hmm... lubię cię - mruknął tylko, na co brunet rzucił mu zdziwione spojrzenie - Jesteś okropny, wstrętny, wredny, agresywny i aspołeczny, ale cię lubię – dodał, a Sasuke prychnął ostentacyjnie. Naruto uśmiechnął się do niego przepraszająco. - Szczerze mówiąc, łatwiej byłoby mi się określić gdybym wiedział, co ty do mnie czujesz, bo tak to nie wiem, na ile mogę sobie pozwolić, żeby nie dostać zaraz werbalnego kopa w jaja - Sasuke uśmiechnął się kątem ust na słowa blondyna. - Ale... na ten moment mogę powiedzieć, że lubię cię trochę bardziej niż trochę - podsumował. - No więc?

- No więc... - Nie mógł zranić Naruto. Nie chciał go zranić. Jednak Uchiha z doświadczenia wiedział, że lubienie jego osoby to pewny krok w stronę czegoś więcej, bo jego się po prostu nie dało lubić od tak sobie. Fakt, Naruto miał skłonności do dziwnych znajomych. Żeby to udowodnić, wystarczy wspomnieć, że Kiba to jego najlepszy przyjaciel. Jednak miał przeczucie, że tym razem coś stanowczo było na rzeczy. Brunet westchnął głośno, spoglądając na Naruto, który starał się ponaglić go swoim spojrzeniem. Westchnął jeszcze raz, zamykając oczy. Sasuke mógł sobie odpowiedzieć: tak, teraz już jest za późno. Jednak postanowił nie otwierać się zbytnio przed blondynem. - Też cię lubię. Jesteś głośny, irytujący, głupi, nieznośny i trochę nierozgarnięty, ale cię lubię - Odpowiedział w końcu, na co Naruto fuknął na niego, po czym wyszedł z pokoju trzaskając drzwiami - Chyba nie o taką odpowiedź mu chodziło - mruknął sam do siebie Sasuke, wpatrując się w biały sufit. Naruto prawdopodobnie miał nadzieję na bardziej emocjonalną odpowiedź. Nie, nie chciał zapewnień o dozgonnej miłości. Wystarczyłoby tylko stwierdzenie, że lubi go trochę bardziej, a te pocałunki nie były dla niego nic nie warte.

* * *

Iruka wyszedł ze swojego pokoju i pierwsze, co zwróciło jego uwagę, to zapach pieczonej ryby i ziół. Wiedziony wonią, wszedł kuchni. Przy piecu krzątał się roznegliżowany Kakashi, nucąc coś cicho pod nosem. Umino odchrząknął, aby zwrócić na siebie uwagę. Poskutkowało. Hatake jak poparzony odwrócił się w jego stronę z zaskoczonym wyrazem twarzy.

- T-ty już? - wykrztusił szarowłosy, nie wiedząc czy dalej grzebać widelcem na patelni, czy może zakryć ręką odsłoniętą twarz, co zaowocowało dziwną szamotaniną fizyka. Iruka uśmiechnął się z rozbawieniem, widząc poczynania Kakashi'ego.

- Mogę sobie iść, jeśli mnie tu nie chcesz - odpowiedział Umino, udając zasmucenie i czekając na reakcję Hatake.

- Nie, nie! Zostań ja tylko... eee... - szarowłosy zupełnie zamotał się w swoich myślach. Nie wiedział co zrobić, ani co powiedzieć. Matematyk z kolei najwyraźniej dobrze się bawił, widząc zakłopotanie na twarzy zazwyczaj spokojnego i opanowanego, starszego kolegi. - Pójdę się ubrać - mruknął w końcu, mentalnie obijając swoją twarz pięścią za tak głupie zachowanie.

- Dobrze - Iruka już ledwo powstrzymywał się od śmiechu. - Kakashi? – zapytał, kiedy Hatake już wchodził po schodach.

- Tak? - burknął ponuro szarowłosy, czekając na salwę śmiechu ze strony Umino.

- Mógłbyś nie zakrywać twarzy? – zapytał, rumieniąc się przy tym lekko. W życiu nie przyznałby przed nikim, że tęsknił za tym, miłym dla oka, widokiem.

- No... dobrze - zgodził się niechętnie Hatake, wchodząc do swojego pokoju.

* * *

Od dwóch godzin cała szóstka zamieszkująca domek o numerze pierwszym gnieździła się w salonie. Neji razem z Kibą i Naruto okupywali kanapę, a Sai i Gaara siedzieli na dywanie zaraz przed nią.

Kiba oparł głowę o ramię Neji'ego, mrucząc pod nosem coś o beznadziejnych kanałach telewizyjnych. Naruto spojrzał z niekrytym smutkiem na Neji'ego, który objął Inuzukę w pasie i pocałował w czoło, nie odrywając spojrzenia od ekranu telewizora, na którym właśnie zamaskowany mężczyzna zabijał jakąś kobietę.

- Myślisz, że w tym momencie Sasuke skakałby z radości? - zapytał rozbawiony Sai, klepiąc Hyuugę w stopę. Długowłosy uśmiechnął się szeroko, zerkając do kuchni na pochylającego się nad blatem Uchihę.

- Słyszałem, Takahashi - powiedział nagle, zaskakując tym Sai'a, na co Gaara parsknął dzikim śmiechem. Z kuchni dobiegło ich zirytowane westchnięcie.

- Pomóc ci? - zapytał Neji, próbując powstrzymać śmiech na widok tarzającego się po podłodze No Sabaku.

- Radzę sobie - mruknął znudzonym głosem Sasuke. - Zajmij się swoim zdołowanym chłoptasiem - dodał, chwytając w ręce dwie miski popcornu. Wyszedł z kuchni, jedną podając Sai'owi, a drugą zatrzymując dla siebie. Usiadł obok Naruto, który naburmuszył się jeszcze bardziej - Nie fochaj się - upomniał blondyna, podsuwając mu popcorn pod nos.

Neji posłał Uchisze rozbawione spojrzenie. Sasuke po dziwnej rozmowie z Uzumakim poszedł do Hyuugi. Jego pierwotnym celem było wyciągniecie długowłosego na piwo, lecz skończyło się na poważnej rozmowie, w której Neji udzielił mu kilku rad i stwierdził, że Uchiha powinien zaangażować się w ten związek.

- Sam się nie fochaj - burknął Naruto, obdarowując Uchihę kuksańcem w żebra. Sasuke westchnął tylko, odchylając głowę do tyłu i kierując spojrzenie na sufit.

- Ała! - Krzyknął Kiba, podskakując w miejscu kiedy zainkasował uderzenie w potylicę autorstwa Naruto. - Za co to?

- Za pełną odpowiedzialność za powodzenie tej akcji - fuknął Uzumaki, opierając głowę o ramię Sasuke, który uśmiechnął chytrze, obejmując blondyna ramieniem - Głupi Drań – mruknął, uderzając pięścią w udo Uchihy.

- Bardzo cię lubię, Naruto - Sasuke pochylił się nad Uzumakim, szepcząc mu do ucha - I chciałbym pocałować cię jeszcze kilka razy, jeśli mi pozwolisz - blondyn spojrzał zszokowany na Uchihę, który na powrót utkwił oczy w ekranie telewizora z błąkającym się na twarzy bladym uśmiechem - Pasuje? – zapytał, zerkając na wpatrzonego w niego Naruto. Blondyn przytaknął z zadowoleniem głową, uśmiechając się szeroko. Właśnie tego oczekiwał od Uchihy.

* * *

Iruka za nic nie umiał oderwać spojrzenia od Kakashi'ego, który w tym momencie nakładał na talerze ryż. Mimo, iż był ubrany jedynie w czarne jeansy, białą koszulkę z krótkim rękawem i czarną kamizelkę, wyglądał olśniewająco. Za pewne za sprawą braku maski i opaski na twarzy.

- Smacznego - Umino dopiero po tej krótkiej wypowiedzi spostrzegł, że Kakashi zdążył już nałożyć kolację na talerze i nalać im wina.

- T-tak, smacznego – odparł, zaskoczony swoim zamyśleniem. Nigdy nie zdarzało mu się wpadać w taki letarg. - Wygląda smacznie – skomentował, kosztując smażonego łososia. Tak też było. Iruka aż mruknął z zadowolenia, rozkoszując się idealnym smakiem ryby. - Przecież nie umiałeś gotować – powiedział, w zamyśleniu przełykając kęs. Hatake uśmiechnął się delikatnie. Komentarz szatyna nieco go speszył.

- Podszkoliłem się odrobinę od czasu tego śniadania z jajecznicą Shizune - zaśmiał się, mrużąc przy tym oczy. Na twarzy Umino pojawiło się szczere zdziwienie.

- Trochę? – powtórzył, po czym sięgną przez stół i uderzył Kakashi'ego w głowę. - To jest przepyszne – oznajmił, uśmiechając się ciepło do zaskoczonego fizyka. - Kogo męczyłeś?

- Nieważne - Mruknął Hatake, biorąc łyk wina. Umino spojrzał na niego ponaglająco. Jeśli szarowłosy myślał, że Iruka da mu spokój po zwykłym "nieważne", to stanowczo się przeliczył. - Eh, głównie Shizune, ale Sasuke też mi trochę pomógł – przyznał, nie bardzo chcąc o tym rozmawiać. Właściwie to nie był nawet w stanie rozmawiać o czymkolwiek. W jego głowie wciąż kołatało się pytanie jak delikatnie powiedzieć Iruce, co do niego czuje. Myślał o tym cały dzień, bez przerwy i do teraz nie wymyślił żadnych sensownych słów. Jednak chciał to w końcu wyznać. Męczył się z tym wystarczająco długo. A do tego dochodził fakt obietnicy, którą złożył Uchisze.

- Miło z twojej strony - odparł Iruka z figlarnym uśmiechem na twarzy. Kakashi posłał mu pytające spojrzenie - Zrobiłeś to dla mnie, tak? – zapytał, mimo świadomości jaka będzie odpowiedź. Hatake przytaknął niepewnie. - Dziękuję - spojrzał na starszego z nieodgadnionym spojrzeniem. Od kilku tygodni prowadził prywatne śledztwo dotyczące zachowania fizyka. Iruka zauważył, że Hatake od początku roku szkolnego starał się do niego zbliżyć, był znacznie milszy i spędzał z nim więcej czasu. Chciał się przekonać, o co dokładnie chodzi Kakashi'emu. Rozmawiał już z Asumą, który niestety nie pomógł mu zbytnio, a podczas całej rozmowy wyglądał jakby chciał coś powiedzieć, ale nie mógł. Shizune także próbował nakłonić do mówienia, jednak ta zgrabnie wykręcała się pracą. Na odpowiedni trop naprowadził go dopiero Kiba, który kilka dni temu na matematyce odpowiadał mu dwuznacznie na temat swojego wychowawcy oraz rozmowa z Tsunade, podczas której blondynka powiedziała mu, że Inuzuka wpadł do jej gabinetu i na kolanach błagał ją, aby na obóz sportowy jechał z nimi Umino-sensei, ponieważ jest to jego ulubiony nauczyciel i będzie za nim tęsknił za bardzo, żeby móc skupić się na treningach. Ogólnie rzecz biorąc, Kiba zrobił z siebie idiotę, byleby tylko Iruka pojechał razem z nimi. Właściwie, po uzyskaniu takich informacji, odpowiedź nasuwała się sama, ale Umino nie chciał pochopnie oceniać sytuacji i wolał przekonać się o tym osobiście. Kakashi westchnął, odkładając sztućce i nieznacznie odsuwając od siebie talerz.

- Iruka, chciałbym z tobą porozmawiać – zaczął, a szatyn jedynie przytaknął głową, dając znać szarowłosemu, że słucha. Hatake przetarł twarz dłonią, odchylając głowę do tyłu. Westchnął jeszcze raz, zbierając się w sobie. - To dosyć... delikatny temat - mruknął. Iruka widział, że fizyk jest spięty. Niecierpliwie czekał na dalszy ciąg wypowiedzi Kakashi'ego. - Nie mam pojęcia, jak na to zareagujesz. Bez względu jednak na twoje zdanie na ten temat, obiecaj mi, że jeśli poczujesz do mnie jakiekolwiek negatywne emocje, to nie przestaniemy być znajomymi, ani nie wpłynie to na nasze stosunki w pracy, dobrze? – zapytał, patrząc hardo na Umino.

- Obiecuję - odpowiedział rzeczowo Iruka, wpatrując się w ciemnoszare tęczówki Kakashi'ego. Podobał mu się ten kolor oczu.

- Chciałem ci powiedzieć, że od dłuższego czasu nie traktuję cię tylko jak przyjaciela, a już na pewno nie jak kolegę z pracy – zaczął, a na jego twarzy pojawił się dziwny grymas niezdecydowania i strachu. - A konkretniej to chciałem ci powiedzieć, że od pięciu lat... - zaciął się. Bił się ze swoimi myślami. Nie miał ochoty tego mówić, jednocześnie modląc się, aby mieć to już za sobą. - ...że cię, do cholery, kocham - wyrzucił z siebie, czując ulgę, która jednak po chwili została zastąpiona uczuciem niepokoju. Spojrzał uważnie na Irukę. Szatyn nie poruszał się, nawet nie mrugał. Kakashi nie wiedział czy odebrać to jako pozytywną reakcję, czy może raczej na odwrót. Iruka nie spodziewał się, że ta informacja tak go zaszokuje. Spodziewał się tego. Wziął pod uwagę wszystkie opcje. Już nawet kilka razy wyobrażał sobie ten moment, kiedy Hatake wyznaje mu miłość. W rzeczywistość jednak, kiedy okazało się, że Kakashi naprawdę go kocha, nie miał pojęcia co zrobić, jak zareagować. Nigdy nie myślał o swojej orientacji seksualnej i raczej nie angażował się w związki. W pełni poświęcał się swojej pracy. Raczej nie interesował się ani swoja płcią, ani płcią przeciwną. Chociaż musiał przyznać, że Kakashi mu się podobał. Co więcej, zauroczył go i to nie tylko za sprawą swojego wyglądu. Iruka lubił tego mężczyznę. Może czasami bywał nieprzyjemny i wredny. W dodatku był leniwy, nieokrzesany i zboczony, ale miał urok osobisty. Posiadał dobre poczucie humoru no i... traktował Umino w dosyć specjalny sposób, jak już sam szatyn zdążył zauważyć. Nie chciał odrzucać uczuć Hatake, jednocześnie nie chcąc kłamać na temat swoich co do jego osoby. Chyba jedynym rozwiązaniem było po prostu dać Kakashi'emu szansę i czekać na rozwój sytuacji. Szarowłosy już otwierał usta, żeby coś powiedzieć, ale przerwał mu Iruka.

- Pocałuj mnie - powiedział pewnie szatyn, zupełnie zaskakując tym fizyka. Kakashi zamrugał kilka razy, nie będąc pewnym czy Umino mówi poważnie. - Pocałuj mnie, zanim się rozmyślę – zagroził, patrząc ponaglająco na szarowłosego. Hatake przełknął głośno ślinę, po czym pochylił się nad stołem. Delikatnie dotknął policzka Iruki, by po chwili złączyć ich usta w delikatnym pocałunku, przelewając w tę czynność jak najwięcej emocji.

* * *

- O ja nie mogę, jaka nuda! - warknął Kiba, zsuwając się z kanapy i tym samym siadając obok Sai'a. - Czy wy musicie oglądać te cholerne kryminały?! - spojrzał z wyrzutem na Sasuke i Neji'ego, którzy nie zwracali na niego uwagi, śledząc z zaciekawieniem akcję już trzeciego filmu kryminalnego. - Tak, nie zwracajcie uwagi na głupiego Kibusia - mruknął urażony, robiąc nadąsaną minę. - Idę spać - zwrócił się do Sai'a, który też niespecjalnie zawracał sobie nim głowę. Inuzuka westchnął ostentacyjnie, wstając z podłogi - Idę się powiesić! – krzyknął, wspinając się po schodach. To także nie poskutkowało. - Ha! Mogę się zabić pod nosem mojego ukochanego chłopaka, a on nawet by tego nie zauważył! – Oznajmił, ale i to nie wywołało żadnej reakcji u Neji'ego czy kogokolwiek innego.

- Nie gadaj bzdur, Ki – mruknął w końcu w odpowiedzi Hyuuga, sięgając po omacku do miski z popcornem. - Dobranoc – powiedział, a w odpowiedzi usłyszał tylko głośne trzaśniecie drzwi. – No, to ja się zrywam - oznajmił z łobuzerskim uśmiechem na ustach. Wstał z kanapy, otrzepał koszulę z resztek popcornu i ruszył w stronę swojego pokoju.

- Baw się dobrze - powiedział Sasuke, po czym rzucił Neji'emu rozbawione spojrzenie.

- Oh, dziękuję - odparł długowłosy, stając przy drzwiach pokoju, w którym przed chwilą zamknął się Kiba. - Zabawa będzie przednia - zaśmiał się, po czym zniknął za drzwiami.

- Idiota - skwitował Uchiha, śmiejąc się cicho. Naruto spojrzał na Sasuke, nawet nie pytając o co im chodziło. Zdążył się domyślić, że Neji wszystko ukartował. Westchnął cicho. Jemu też nie bardzo dopowiadały filmy kryminalne, więc zdecydował, że pora pójść w ślady Kiby. Z tą tylko różnicą, że do niego Sasuke nie przyjdzie zaraz po tym, próbując się do niego dobrać.

- Ja tez już idę. Dobranoc - powiedział cicho, po czym skierował się do swojego, dzielonego z Uchihą, pokoju. Zanim zamknął za sobą drzwi, spojrzał jeszcze na Sasuke, który siedział na kanapie w niezmienionej pozycji, wciąż wlepiając ślepia w ekran telewizora. Na co on liczył? Usiadł na swoim łóżku. Cieszył się z tego, co wyszeptał mu do ucha Uchiha, lecz nie zmieniało to faktu, że po tym wyznaniu liczył na więcej. Nie miał pojęcia dlaczego. Po prostu chciał więcej i tyle. Koniec. Kropka. Po chwili bezczynnego leżenia i wpatrywania się w sufit, podniósł się z łóżka. Wyjął z szafki pierwszy lepszy T-shirt i bokserki, po czym skierował się do łazienki.

* * *

Mimo gorącego, relaksującego prysznica, nie poczuł się ani trochę lepiej. Rzucił ubrania w kąt pokoju, nie fatygując się zapalaniem światła i położył się w łóżku, okrywając się kołdrą. Leżał chwilę w zupełnej ciszy, kiedy nagle usłyszał ciche skrzypnięcie drzwi. Spojrzał w stronę wejścia. Na podłogę padało nikłe światło, po chwili zostało zasłonięte przez ciemną sylwetkę. Drzwi zamknęły się za postacią, która podeszła trochę bliżej. Księżyc rzucił blade światło na twarz Sasuke, stojącego już przy łóżku Uzumaki'ego.

- Hej - Uchiha odezwał się dziwnie wesoło. Na jego twarzy pojawił się delikatny uśmiech. - Wygodne te łóżka? - zapytał ni stąd, ni zowąd.

- Eee... nawet - odpowiedział blondyn, nie wiedząc czego spodziewać się po brunecie. Chłopak usiadł na brzegu łóżka, pochylając się nad nim.

- Przyszedłem po te kilka pocałunków – wyjaśnił, uśmiechając się łobuzersko. - Jeśli pozwolisz - dodał po chwili, przysuwając swoją twarz do twarzy Naruto. Uzumaki oparł się na łokciach, przez co ich nosy się zetknęły, a uśmiech Uchihy poszerzył.

- Czekałem na to - odparł figlarnie Naruto, muskając usta Sasuke.

- Niezmiernie mnie to cieszy - powiedział Uchiha, po czym pocałował go delikatnie w kącik ust. Blondyn rozchylił wargi, na co brunet odpowiedział mu głębokim pocałunkiem.

* * *

Iruka westchnął cicho, kiedy Kakashi położył go na łóżku, odrywając się od jego ust. Zawisł nad nim i przez chwilę wpatrywał się w jego oczy. Stanowczo były to najpiękniejsze tęczówki jakie kiedykolwiek w życiu widział. Mruknął cicho, obdarowując szczękę Iruki delikatnymi pocałunkami. Tak dobrze było mieć go przy sobie. Wsunął dłonie pod jego koszulkę, gładząc płaski brzuch. Po krótkiej chwili zdjął ją z młodszego mężczyzny, przyciskając usta do jego szyi i naznaczając ją kilkoma czerwonymi punkcikami. Uśmiechnął się, zadowolony, na widok swojego dzieła. Obdarował usta Umino krótkim pocałunkiem, po czym polizał jego skórę od ramienia aż po ucho, dłońmi pieszcząc twarde brodawki. Szatyn westchnął przeciągle, czując delikatną pieszczotę na wrażliwym miejscu za uchem. Wsunął ręce pod koszulkę Kakashi'ego, badając zachłannie napięte mięśnie brzucha. Szarowłosy zsunął usta na jedną z brodawek. Owiał ją ciepłym oddechem, by po chwili zacząć ją lizać, ssać i podgryzać. Drugą zajęła się jego dłoń, szczypiąc pieszczotliwie. Iruka jęczał cicho, czując intensywną pieszczotę. Podwinął koszulkę Hatake wyżej, podziwiając każdy najmniejszy, odkryty skrawek bladej skóry. Szarowłosy oderwał się od jego sutków i zdjął ją, rzucając gdzieś obok łóżka. Powrócił do miękkich ust Iruki, łącząc ich w gorącym, pełnym namiętności, chaotycznym pocałunku. Jego dłonie masowały delikatnie biodra szatyna, co rusz zahaczając o materiał spodni. Kakashi w końcu postanowił pozbyć się zbędnej garderoby. Szybko rozpiął spodnie Umino i odrzucił je w bok. Iruka jęknął głośno, kiedy Hatake dotknął jego członka przez materiał bokserek. Szarowłosy nieśpiesznie zsunął bieliznę z jego bioder, obdarowując jego szyję krótkimi muśnięciami. Umino sięgnął po omacku do rozporka spodni starszego, rozpinając je. Kiedy już uporał się z kłopotliwym zapięciem, wsunął rękę pod materiał bokserek nieśmiało muskając twardą męskość. Mruknął głośno, kiedy Kakashi zrobił to samo. Potarł delikatnie gładką główkę penisa Iruki, całując zachłannie jego usta. Umino przygryzł jego wargę, poruszając niespokojnie biodrami. Hatake uśmiechnął się łobuzersko, zaciskając dłoń na trzonie męskości szatyna, ale po chwili odsunął się od mężczyzny i w pośpiechu zdjął spodnie razem z bielizną. Pochylił się nad wyprężonym członkiem dyszącego głośno Iruki. Polizał najpierw samą główkę, a słysząc głośny jęk wziął go całego do ust, poruszając powoli głową w górę i w dół. Umino wił się pod nim, wzdychając i wplatając palce w szare włosy. Wyszeptał jego imię, kiedy Hatake zacisnął delikatnie dłoń na jego jądrach. Po chwili przyjemność zniknęła, kiedy Kakashi pochylił się nad nim, sięgając do torby, która leżała obok łóżka. Wyją z niej niewielką tubkę z jakimś specyfikiem.

- Więc jednak dobrze, że to zabrałem - zaśmiał się, wyciskając odrobinę na dłoń. Iruka zarumienił się soczyście pod lubieżnym spojrzeniem fizyka. - Nie kochałeś się nigdy z mężczyzną, prawda? – zapytał, składając na rozchylonych ustach Iruki uspokajający pocałunek. Umino pokręcił przecząco głową. - Będę delikatny - zapewnił go Kakashi, zsuwając gumkę z jego włosów, które po chwili rozsypały się na białej poduszce. Kiedy Hatake rozsmarował żel na palcach, sięgnął między pośladki Iruki, drugą ręką gładząc uspokajająco jego policzek. Wciąż całował delikatnie jego usta, chcąc by Umino zrelaksował się jak najbardziej. Odszukał ciasne wejście. Okrążył je kilka razy, po czym wsunął w nie opuszek palca. Powtórzył tę czynność kilka razy, a po chwili ciasne mięśnie sforsował cały palec. Iruka sapnął cicho. Zaraz po tym Kakashi wsunął w niego drugi palec, rozciągając go. To nowe uczucie było dla Umino stanowczo dziwne i niekomfortowe, lecz kiedy Hatake wsunął palce głębiej, natrafiając tym samym na prostatę, przez ciało matematyka przeszedł dreszcz przyjemności, wyrywając z jego ust przeciągły jęk. Po chwili takiej pieszczoty, Iruka sam zaczął nabijać się na zwinne palce Kakashi'ego, wzdychając przy tym. Poczuł rozczarowanie, kiedy palce wysunęły się z niego. Hatake po raz kolejny złączył ich w pocałunku, przystawiając gorącego członka do jego wejścia. Naparł na nie, a główka, z lekkim tylko oporem, prześliznęła się przez krąg mięśni. Westchnął w usta Iruki, czując wokół penisa cudowną ciasnotę i ciepło. Cierpliwie czekał, nie poruszając się, aż nikły grymas bólu ustąpi z twarzy Umino. Kiedy tak się stało, poruszył się lekko. Szatyn zarzucił ręce na jego szyję, wpijając się dziko w usta Kakashi'ego. Nogami objął go w pasie, dociskając go do siebie mocniej. Hatake poruszał się w wilgotnym, ciasnym wnętrzu Iruki coraz szybciej, co chwilę podrażniając jego prostatę, na co ten odchylał głowę w tył, wykrzykując niewyraźne słowa. Kakashi wtulał się w jego szyję, wzdychając i mrucząc cicho z rozkoszy. Umino, czując, że niedługo osiągnie szczyt, zacisnął mięśnie na członku szarowłosego. Kakashi spojrzał na niego rozkojarzonym spojrzeniem. Poruszał się nieco chaotycznie, całując w roztargnieniu wargi Iruki. Kiedy Umino doszedł głośno, z jego imieniem na ustach, nie mogąc dłużej wytrzymać rozlał się w jego wnętrzu, wzdychając głośno. Przyłożył swoje czoło do czoła szatyna, próbując uspokoić oddech. Przymknął oczy, starając się nie opaść na Irukę. Wysunął się z ciepłego wnętrza, lecz wciąż zawisając nad młodszym. Otworzył oczy. Widząc brązowe tęczówki wpatrujące się w niego, uśmiechnął się łagodnie. Iruka odwzajemnił gest i szarowłosy pogłaskał delikatnie jego policzek. Kakashi położył się obok szatyna, przyciągając go do siebie. Umino bez wahania wtulił się w wilgotną od potu klatkę piersiową Hatake, uśmiechając się szeroko. Szarowłosy pocałował go w czubek głowy, wciąż nic nie mówiąc.

- Kakashi? - zapytał Iruka, zadzierając głowę, aby spojrzeć na spokojną twarz kochanka. Hatake posłał mu pytające spojrzenie. Umino mruknął tylko, nie wiedząc co powiedzieć.

- Jesteś wspaniały - powiedział Kakashi, zaskakując tym szatyna. Przytulił go do siebie mocniej, rozkoszując się bliskością ukochanego. - Kocham cię - oznajmił. Iruka dopiero wtedy zdał sobie sprawę jak bardzo lubi męski, głęboki głos szarowłosego. Pogładzi delikatnie jego pierś, uśmiechając się ciepło do Hatake.

- Wiem - odpowiedział szatyn składając na ustach Kakashi'ego szybki pocałunek. - Dobranoc – szepnął, chowając twarz w zagłębieniu szyi Hatake.

- Dobranoc – odpowiedział równie cicho Kakashi, zamykając oczy i wtulając nos we włosy Iruki. Pachniał świeżo skoszoną trawą. Naprawdę cudownie.